Matthijs Spaltman: "Wat ik vooral heb gemist van Twente? De mooie natuur."

"Ik ben geboren in Brazilië en opgegroeid in Ootmarsum. Toen ik 19 jaar was, verhuisde mijn vader naar Curaçao met zijn vrouw en twee van mijn zusjes. Ik besloot mee te gaan, het leek me een leuk avontuur. Uiteindelijk heb ik er bijna achttien jaar gewoond. Op Curaçao ben ik eerst verdergegaan met mijn pabo-opleiding. Daarna werd ik docent op een privéschool. Mijn vriendin heb ik ook op Curaçao leren kennen, ze is Nederlandse en liep stage op het eiland. Inmiddels hebben we twee kinderen. Mijn zoontje gaat dit jaar naar school, dat was een van de redenen om terug te keren naar Nederland. Op Curaçao zijn goede scholen, maar voor het onderwijs dat wij graag voor onze kinderen willen, moet je naar een privéschool. Dat is erg prijzig. De lonen liggen daar veel lager dan in Nederland en het leven op het eiland is sowieso al duur, omdat er bijna niets wordt geproduceerd. Alles wordt per schip of vliegtuig aangevoerd.

Twente is hartstikke mooi, maar als je hier lang woont, zie je dat vaak niet meer.

In de tijd dat ik op Curaçao woonde, is Twente altijd dichtbij gebleven. Op het eiland wonen best veel Tukkers. Er is zelfs een Twentse ambassade. Ik vind niet dat Twente is veranderd in al die jaren. Ook mijn vriendin kan haar draai hier goed vinden. Ze komt uit de buurt van Rotterdam en kende Twente niet. Ze heeft het gevoel dat ze hier in een ander land is: de natuur is in Twente anders dan in het westen, de taal is anders en de achternamen eindigen hier veelal op ‘ink’. Wat ik vooral heb gemist van Twente? De mooie natuur. Ik vind het heerlijk om in het bos te zijn. En natuurlijk de tradities, zoals de paasvuren en het carbidschieten op oudjaarsdag. Twente is hartstikke mooi, maar als je hier lang woont, zie je dat vaak niet meer. Het is fijn om weer in Twente te zijn, voorlopig hoef ik hier niet weg.”