navigatie overslaan

Een moment met

Henny Vrienten verkoos vaak de rust van Diepenheim boven de hectiek van de Randstad

  • Leestijd 6
  • Gelezen 34194 keer

Hoewel hij een imposante carrière achter de rug had als zanger, componist, bassist en schrijver was Henny Vrienten niet van plan op zijn lauweren te gaan rusten. Hij speelde, zong en componeerde nog met evenveel passie en plezier als aan het begin van zijn muzikale loopbaan. Maar naast alle hectiek die zijn werk met zich meebrengt, was er de behoefte aan ontspanning. Henny Vrienten overleed op 25 april 2022 op 73-jarige leeftijd in zijn woning in Diepenheim. Dit artikel is geschreven in 2018.

“Elke keer”, zegt Henny, “is het weer een verademing om mijn huis in Amsterdam te verruilen voor mijn boerderij in Diepenheim. Hier vind ik mijn rust. Toen ik hier voor het eerst bij de slager kwam, stond de klant voor mij rustig een praatje te maken en moest ik een klein kwartiertje wachten voordat ik aan de beurt was. Dat maak je in Amsterdam niet mee; daar word je meteen duidelijk gemaakt dat je moet opschieten. Gelukkig kan dat in Twente wel. Hier nemen mensen de tijd, dat vind ik fantastisch.”

Terug in de tijd

Henny woont al veertig jaar in het centrum van Amsterdam en sinds een jaar of vijftien is zijn tweede woonplaats Diepenheim. “Aanvankelijk woonde ik in een recreatiewoning, nu ben ik de gelukkige eigenaar van een mooie boerderij met de natuur overal om mij heen.” Een wereld van verschil: “In Amsterdam is het leven voortdurend snel en hectisch, in Twente ga ik als het ware terug in de tijd. Hier voel ik het ontbreken van de dynamiek zoals in mijn jeugdjaren in Brabant; een nostalgische connectie met het verleden. Het geeft me rust en ook inspiratie om goed te kunnen werken, zonder afleiding.”

Mooie contacten

De voormalige zanger en bassist van de populaire band Doe Maar, die begin jaren tachtig razend populair was, is gecharmeerd van de Twentse volksaard; hij mag de Twentenaar wel: “Tukkers hebben een soort gereserveerdheid waarbij ik me erg prettig voel. Dat betekent niet stugheid, eerder een soort afwachtende houding. Maar wel met warmte. Tukkers komen echt wel voor zichzelf op, maar ze zijn niet overdreven assertief en eisen niet elke vierkante centimeter op. Dat is best een groot verschil met mensen uit de Randstad. In het algemeen dan, je kunt niet iedereen over één kam scheren.” Dat levert Henny mooie en leuke contacten op, “zakelijk en artistiek, maar ook op ander gebied.”

‘Luxe’ vogelaar

Een van de dierbare contacten is Patrick, die het schilderwerk van de boerderij voor zijn rekening neemt: “Patrick weet echt alles van de natuur; van planten, bomen, vogels en andere dieren. Dat is echt heel bijzonder. Zijn verhalen boeien me enorm, zeker omdat ik zelf ook een natuurliefhebber ben.” Daar zit ook een diepere, bijna wijsgerige gedachte achter: “Als je niet weet waar je bent, weet je niet wie je bent. Ook daarom wil ik veel weten van de omgeving waar ik ben.” Henny raakt met name geboeid door vogels. “Ik ben geleidelijk een vogelaar geworden, mijn verrekijker is een belangrijk attribuut geworden. Maar ik moet er bij zeggen dat ik wel een luxe vogelaar ben. Ik trek niet in alle vroegte de bossen in, maar vind het heerlijk om een rustig plekje op te zoeken, zoals een vennetje, en daar om me heen te kijken. Dan geniet ik van mooie vogels, zoals boomklevers en gekraagde roodstaarten, maar ook mooie, fel gekleurde libelllen hebben mijn aandacht. Prachtig is dat…” De verkenningstochten van Henny vinden vaak te voet plaats, maar regelmatig pakt hij ook de fiets. “Ik fiets graag door de landgoederen rondom Diepenheim, maar eigenlijk leent heel Twente zich goed om per fiets te ontdekken. Mooi vind ik dan al die kraampjes die je langs de weg ziet. Ik moet me altijd inhouden om niet bij elke boer een doosje eieren te kopen.”

“Twente geeft me rust en ook inspiratie om goed te kunnen werken”

Halflandelijkheid

Henny Vrienten heeft dus wat met de Tukkers én met de natuur in Twente. Maar het is meer: “Wat mij in Twente in positieve zin vooral raakt, is de combinatie van de mensen en de mooie, groene omgeving met bossen en vennen. Simon Vestdijk gebruikte daar de prachtige term ‘halflandelijkheid’ voor. Ik vind het heerlijk om in en bij mijn boerderij te zijn en van de omringende natuur te genieten, maar ik vind het ook mooi dat er boeren dichtbij wonen met wie ik graag een praatje maak.” De ‘halflandelijkheid’ heeft ook een economisch aspect. “Mens en natuur zijn hier meer in balans dan in de Randstad. In Twente kun je nog spreken van economisch fatsoen. Natuurlijk moet de economie in Twente draaien, maar naast de noodzaak van bijvoorbeeld bedrijvenparken wordt er met respect zorg besteed aan het landschap. Alles is in verhouding.”

“Mens en natuur zijn hier meer in balans dan in de Randstad”

‘Het leven is hier prettig’

Henny is overduidelijk iemand die van het leven houdt. “Er valt zoveel te genieten, en zeker hier in Twente. Het leven is hier gewoon prettig. Dat geldt trouwens voor meer dingen dan alleen de mensen en de natuur. Ik pak regelmatig een terrasje en ik ga graag uit eten. Twente heeft een keur aan goede restaurants, zoals Carelshaven in Delden dat een verfijnde en goed verzorgde keuken heeft. Maar ik zit ook graag bij Den Haller, bij de watermolen in Diepenheim.” Voor een gezellige barbecue met vrienden is Henny ook te porren. “Heerlijk, met een visje of een goed stuk vlees, zoals het Weldammer ribstuk, en andere mooie streekproducten, asperges bijvoorbeeld, heerlijk!” Een goed glas wijn ontbreekt daarbij niet.. “Dat hoort er inderdaad bij, en ook wat dat betreft heeft Twente al een aardig aanbod. Twente als wijnregio is in opkomst.”

“Het leven is hier gewoon prettig”

Muziek en theater

Voor Henny zijn muziek en theater een vanzelfsprekendheid. De Randstad biedt daartoe talloze mogelijkheden, maar ook in Twente is er een goed aanbod, zegt Henny: “In Enschede, Hengelo en Almelo heb je de grotere, en goede schouwburgen, maar daarnaast zijn er hele leuke, kleinere podia. Denk maar aan De Reggehof in Goor en De Pol in Diepenheim, misschien wel het leukste podium van Nederland.” Zelf treedt hij nog regelmatig op, maar ook als bezoeker is Henny regelmatig te vinden op festivals. “Die heb je in Twente tegenwoordig ook voldoende. En ik bezoek graag zo’n festival, de sfeer is altijd zo lekker mellow, zo relaxed.” Misschien is ‘relaxed’ wel de juiste term om het gevoel bij Twente, vergeleken met de Randstad, te omschrijven. “Prima”, besluit Henny, “wat ik al zei: het leven is hier gewoon prettig.”

Wat vind je van dit artikel?