navigatie overslaan

Een moment met

Jett Rebel: Deze streek voelt goed. ‘Goed volk’, zeggen ze in Twente.

  • Leestijd 5
  • Gelezen 10390 keer

Jett Rebel is de afgelopen jaren niet meer weg te denken uit de Nederlandse muziekwereld. We spreken Jelte Tuinstra, zijn echte naam. Een relaas over beeldvorming, Twentse roots en dicht bij jezelf blijven. “Als mens en artiest wil ik een eerlijk verhaal vertellen.”

We ontmoeten elkaar in restaurant ’t Hoogt in Soesterberg, dicht bij zijn woonplaats. “Ik kom hier graag. Een prachtig natuurgebied. Alles is er; heidevelden, bossen, duinen. Ik ben er zelfs een keer verdwaald.” De oase van rust staat in schril contrast met het beeld dat velen van hem hebben. In de documentaire ‘Who The Fuck Is Jett Rebel?’ wordt een beeld geschetst van een opgejaagde Jett Rebel die geen moment stil kan zitten en voortdurend aan zichzelf twijfelt. Euforisch als hij op het podium staat, diep ongelukkig als hij backstage weer gewoon Jelte Tuinstra is.

“Ja, het is best een heftige documentaire, gemaakt door een goede vriendin. Ik heb haar alle vrijheid gegeven. Je stelt je dan kwetsbaar op. Mensen gaan zich vervolgens een beeld vormen. Dat pakt niet altijd goed uit. Sommigen denken dat ik travestiet ben en me vooral bezig houd met lippenstift en nagellak. Anderen vinden me arrogant. Ja, die beeldvorming raakt me. Weet je, ik probeer mezelf te blijven. Oprechtheid boven alles. Als je dan dit over je heen krijgt... Het is ook een wijze les. Ik ga me niet meer opwinden over de beeldvorming. Die dingen ontstaan buiten mij om. Ik kies mijn eigen pad, los van wat anderen daar van vinden.”

En over echtheid gesproken: ook in zijn muziek wil hij dicht bij zichzelf blijven. Met echte muzikanten, echte instrumenten en geen overkill aan productietechniek. “Technisch gesproken zijn de mogelijkheden onbegrensd. Je kunt met de moderne opnametechniek alles laten klinken zoals je dat wilt. Een onzuivere zangstem kun je digitaal oppoetsen, je kunt een strijkersorkest toevoegen. Noem het maar. De digitale revolutie heeft een boel verpest. Veel is nep. Ook hier wil ik een statement maken door voor echt en puur te gaan. In mijn beleving is alle muziek die er werkelijk toe doet voor 1988 gemaakt. Wat daarna komt is toch een aftreksel van de basis. Mijn favoriete artiest die mij ongelooflijk inspireert is Brian Wilson. Maar ook Sly & The Family Stone en Prince zijn voor mij iconen.”

Jelte Tuinstra
Jelte Tuinstra

Twentse roots

Jelte Tuinstra heeft een speciale band met Twente. Z’n ouders komen uit Hengelo en Enschede en leerden elkaar kennen in het Hengelose koor Kanalje Rood. Later sloten ze zich aan bij het Twentse straatorkest VONK. “We verhuisden naar het westen, maar bijna iedere zondag gingen mijn ouders naar Hengelo. Daar werd in de Kasbah gerepeteerd. Ja, ik ging vaak mee, dat waren bijzondere momenten. De muzikanten waren politiek links georiënteerd. Er werd zelfs op demonstraties gespeeld. Ik vond het prachtig om mee te maken.”

“Mijn vriendin komt uit Hengelo. Ik ben er regelmatig en heb in Twente best veel vrienden wonen. Ik speelde onlangs in poppodium Metropool in Hengelo. Er stonden veel vrienden en bekenden op de gastenlijst. Zo’n optreden is toch speciaal. Deze streek voelt goed. ‘Goed volk’, zoals ze dat in Twente zeggen. Ik heb in Amsterdam gestudeerd en woon al een groot deel van mijn leven in Het Gooi. Ja, dat is toch een ander cultuurtje. Eerlijk gezegd heb ik meer met Twente.”

Deze streek voelt goed. ‘Goed volk’, zeggen ze in Twente.

Grenzen bewaken

Het liefst is hij 24 uur per dag met muziek bezig. Optreden voor publiek geeft hem een kick. Inmiddels is Jett Rebel zo succesvol dat hij bij wijze van spreken zeven dagen per week 24 uur per dag op een podium kan spelen. “Ik moet mijn grenzen bewaken. Ik vind live spelen het leukste dat er is, maar heb geleerd rustmomenten te pakken. Fysiek is het erg zwaar. Sinds kort doe ik aan hardlopen, een beetje opgehitst door mijn vriendin die ook hardloopt. En echt, het geeft voldoening. Mijn conditie gaat vooruit. Ik merk het bij sommige nummers. Dan was ik buiten adem en nu niet meer.”

Hij is net terug van zijn eerste buitenlandse tour door België. “Dat was een ontzettend leuke ervaring. Het is toch opnieuw beginnen. In Nederland kennen ze me, daar niet. De optredens voor radio en televisie waren ook leuk om te doen. Weet je, hier in Nederland moet alles in één minuut of vragen ze je een cover te spelen. Alsof je eigen muziek niet goed genoeg is… In België lieten ze mij de vrije keus welk nummer ik wilde spelen. Dat voelde top.”

Ambacht

“De komende tijd speel ik veel op festivals, altijd leuk. Je ontmoet muzikale vrienden, je bekijkt wat bandjes. Ik hou van de festivalsfeertjes. Het enige minpuntje is dat we meestal maar een uur optreden. Ik hou van lang spelen. Daarnaast schrijf ik veel. Momenteel heb ik voor vier cd’s teksten op de plank liggen. Ja, ik ben productief en componeer vaak heel spontaan, direct op een instrument. Ik ben een multi-instrumentalist, maar wil me in de toekomst meer beperken tot gitaar en zang.”

“Om die reden schrijf ik nu alles uit op bladmuziek. Omdat dit proces meer tijd vergt, ben ik er bewuster mee bezig. Ik schrijf voor alle bandleden de muzieklijn uit. Het voelt als een ambacht. Dat gaat minder snel dan direct noten spelen. Want zo is het wel; mijn oren zijn sneller dan mijn ogen.”

Fotografie: Frank Visschedijk

Wat vind je van dit artikel?