Typisch Twents
Mysterie op het spoor: machinisten over de Witte Wieven
- Leestijd 5 min
- Gelezen 315 keer
Denk je dat een treinreis saai is? Vraag dat maar aan machinisten Henk en Alex! Twente barst van de verhalen over de Witte Wieven, en deze machinisten hebben ze van wel héél dichtbij meegemaakt. Verzinsels? Of is er toch meer aan de hand? Stap in, hou je vast word meegenomen in de mysterieuze ontmoetingen met deze Twentse volkslegende.

De belevenissen van machinist Henk

Een ware expert van het ZHO traject is Henk die hier al 20 jaar machinist is. Hij neemt jullie graag mee in zijn belevenissen. “Het mooie ervan is dat ik elke keer weer langs Goor rij en ik alle reizende mensen uit mijn dorp al in de trein heb gehad. Steeds weer is het een verrassing; wie gaat er nu weer mee. Zo kom ik scholieren tegen die bij mijn zoon of dochter in de klas hebben gezeten. En ik zie ze veranderen.
Op het baanvak van Goor naar Delden over het kanaal zie je van alles. Vissers voor hun tentjes die op karpers vissen en niet te vergeten de Witte Wieven die vanuit het niets opkomen. Je ziet niks meer, alleen de dichte misflarden hangend over de weilanden. Prachtig was ook een keer de zonsopgang in de sneeuw. Het leek of je de hemel inreed door de witte sneeuw en de zon recht voor mij. En daarbij de spoorstaven die door de zon goudkleurig terugkaatsten.
Het is altijd een mysterie wat je tegenkomt in de laag hangende mist, of uit het niets een buizerd die rakelinks voorbij of over de trein vliegt of een ander beest vanuit de struiken komt.
Ga je richting Markelo vanaf Goor dan zie je in de weilanden de reeën lopen. Wisten jullie dat ze daar een proef deden met geurpaaltjes met de geur van vossen of wolven om de reeën te weren? Ze staan er op plekken waarvan ze denken dat daar de reeën over het spoor steken. Het is natuurlijk een mooi gezicht als je de laag hangende mist (de Witte Wieven) over de weilanden ziet en daaruit ineens een ree tevoorschijn komt. Het is altijd een mysterie wat je tegenkomt in de laag hangende mist, of uit het niets een buizerd die rakelinks voorbij of over de trein vliegt of een ander beest vanuit de struiken komt. Zo gauw als het schemert, kun je veel dieren spotten op deze mooie landschappelijke lijn.

Het is een lange route met maar een paar stops. Zodat je mooi kan genieten van de natuur zoals nu de vele gekleurde bladeren en de eekhoorns die druk bezig zijn met het verzamelen van noten. En straks weer de bevroren takken met ijs en sneeuw, zoals bij Charles Dickens waar de kou er vanaf straalt. Het mooiste is als dan ook nog de zon er doorheen schijnt. Dan komt de lente weer en kleurt alles weer mooi groen. En natuurlijk niet de boeren vergeten, die elk seizoen weer wat anders aan het doen zijn zoals maaien, harken, balen maken en weer ploegen. En de vele koeien die buiten lopen, kortom een prachtig mooi gezicht.
De verhalen van machinist Alex

Alex groeide op langs het traject ZHO en woonde op een boerderij. Hij kan er honderduit over vertellen. “Als machinist met een agrarische achtergrond is het toch wel bijzonder om zittend in de cabine met de trein dwars door het platteland te rijden. Voornamelijk tussen Zutphen en Lochem zijn voor mij bijzondere plekken omdat ik daar woon. Hier herken ik veel boerderijen, akkers en weilanden. Wat ik mij vooral herinner, waren de drukke periodes van het maaien van gras en het binnenhalen van de mais. Met z’n allen waren we druk aan het werk en ook mochten we dan mee-eten bij de boer.
Eén uit de boeken is dan ook bij een boer waar er altijd een grote schaal macaroni op tafel kwam. De eerste portie moest je altijd wat royaler opscheppen, daarna mocht de hond de schaal verder leegeten. Als de vraag dan kwam of je nog wat lustte, had een van de stagiaires hier wel zin in. Totdat ze erachter kwamen dat de boer zo de schaal onder de hond zijn neus weg haalde en weer opgewarmd op tafel zette. Eet smakelijk.
In de hele vroege ochtenden zijn er dauw en mistflarden over de weilanden te zien. Dit geeft een mystieke sfeer, net zoals die mysterieuze Witte Wieven in Zwiep.
Maar wat ik ook zo mooi vind is 't landschap met elke keer weer een bijzondere sfeer. Vooral in de ochtend, wanneer het langzaam licht begint te worden met de laag opkomende zon, waarbij de rode gloed in de lucht goed te zien is. Maar ook wanneer je 's ochtends vroeg in het weiland een reeënsprong ziet. In de hele vroege ochtenden zijn er dauw en mistflarden over de weilanden te zien. Dit geeft een mystieke sfeer, net zoals die mysterieuze Witte Wieven in Zwiep.

Mijn rol als machinist is ervoor te zorgen dat iedereen een fijne treinreis heeft en veilig op de eindbestemming komt. Onderweg geniet ik samen met de passagiers van de prachtige taferelen die ik onderweg tegenkom. Kijk daarvoor naar buiten en je ziet altijd weer iets anders. Goede reis!