Route-tips
Twents Blokje Om: Stenen met een verhaal: Boeskoolroute
- Leestijd 2 min
- Gelezen 4777 keer
Het lijkt een gewone steen, terloops liggend langs de kant van de weg. Toch zou het zo maar kunnen zijn dat je tijdens de Boeskoolroute tegen een eeuwenoude markering bent aangelopen. In Twente liggen nog genoeg voorbeelden van deze ‘markestenen’, allemaal stenen met een verhaal. Ze lagen er al toen Karel de Vijfde nog geboren moest worden en ridders door het land trokken.
HISTORISCHE HOTSPOTS
Vermoed wordt dat deze stenen tussen 1300 en 1500 grenzen van gebieden (‘marken’) markeerden die boeren met elkaar afspraken. Veel van de stenen zijn verdwenen of liggen niet meer op de oorspronkelijke plek. De grens van marke Berghuizen bij Oldenzaal werd ooit door 49 van die markestenen aangeduid. Zeventien exemplaren liggen nog op hun originele locatie. De overige 32 zijn vervangen door replica’s. Kenners zijn er duidelijk over: dit is een onbekend maar buitengewoon interessant stukje cultureel erfgoed. Hoewel de uitstraling van de stenen niet echt flamboyant is, zijn dit toch echt historische hotspots.
INFORMATIEBORDJES
De stenen liggen schijnbaar op willekeurige plekken. Dan weer langs de kant van een weg, in de bladeren onder een boom, soms midden in een woonwijk of midden op een grasveld. Maar aan de plek is niks willekeurigs, ze verwijzen naar die eeuwenoude grens. En als je dat weet, kijk je anders naar de omgeving waar je doorheen fietst of wandelt. Hoe weet je nu dat je met een erfenis van de Berghuizer marke te maken hebt en niet met een toevallige voorbijganger uit de ijstijd? Heel gemakkelijk: bij de stenen staan informatiebordjes. Kan niet missen dus.
LOAKGANG
De Boeskoolroute of ‘Loakgang’ (loak is grens) voert langs de historische grensstenen en door acht Twentse natuurgebieden. Dankzij (digitale) informatie weet je precies waar de markestenen liggen. Af en toe moet je een boerenerf op, zoals bij Erve Tijsnieder. Toen daar een wijk werd aangelegd, dacht de boer: straks zijn de stenen verdwenen. Hij redde ze van een roemloze ondergang en bracht ze naar de boerderij. Dankzij deze reddingsactie liggen ze nog steeds bij de oprit aan de Tijsniederweg. En zo is er over bijna alle stenen langs de route wel een bijzonder verhaal te vertellen.
Benieuwd hoe Mathias deze route heeft beleefd? Lees hier zijn reisverslag.