7 architectonische must-sees in Almelo. Prachtige hedendaagse architectuur

Het gebouw uit werd ontworpen, zoals in die tijd niet ongebruikelijk was, als ware het een vrijstaand stadswoonhuis voor een familie van een succesvolle Hollandse koopman die in de 17e eeuw zijn fortuin maakte een goed voorbeeld is van een particulier bankgebouw uit begin 20ste eeuw.

Villa ‘Kloosteresch’ is in 1925 in Um 1800 Bewegung bouwstijl ontworpen. Deze conservatieve bouwstijl kenmerkt zich door een sobere klassieke vormgeving en was een reactie rationalisme in voorgaande bouwstijlen.

De watertoren staat midden in een woonwijk. Door het imposante voorkomen en zijn hoogte is het een beeldbepalend gebouw in Almelo. Inmiddels wordt de watertoren als woonhuis gebruikt. De watertoren werd gebouwd in 1926 en heeft een hoogte van 38 meter en een waterreservoir van 750 m2.

Het gebouw dat lijkt op verschillende dozen die op elkaar zijn gestapeld, wordt de Groundscraper genoemd, vanwege de vele bouwlagen die onder de grond doorlopen. Voor het ROC van Twente heeft architect Syb van Breda zich laten inspireren door een Chinese legpuzzel. Verschillende vormen zijn met wiskundige precisie in elkaar geschoven.

De geschiedenis van Almelo is getekend door de textielindustrie, die nu geheel uit de binnenstad is verdwenen. Wat rest van de TenCate weverijen, is het torentje, dat ooit aan de fabriek werd geschonken. Bij de sloop van de fabriek werd het gespaard, als een aandenken aan het industriële verleden van Almelo.

Het fabrieksgebouw van de Stoomspinnerij Twenthe heeft een, voor die tijd, kenmerkende vorm van een blokkendoos. De watertoren diende voor de opslag van bluswater. Op de toren staat aan alle kanten ‘Twenthe’ geschreven. Het gebouw is één van de fabrieksgebouwen die herinneren aan de bloeiende textielindustrie in Almelo en Twente.

Het voormalige Waaggebouw is een in Hollandse Neorenaissance stijl gebouwd pand. Tot 1945 werden hier door marktkooplieden verse levensmiddelen verkocht zoals boter, kaas, eieren en vlees. Door de ronde bogen kon men met paard en wagen en later auto zo naar binnen rijden. Na de oorlog werd het een tijd als tentoonstellingsgebouw gebruikt.