Hunkertukkers
Daniëlle Spoelman bleef hunkeren. "Ik ontdekte de wereld en kwam terug".
- Leestijd 2 min
- Gelezen 4947 keer
Voor veel Tukkers is en blijft Twente de fijnste plek om te wonen. Als ze door studie of werk verhuizen, blijven ze ‘hunkeren’ naar de regio waar ze zijn geboren en getogen. Kunstenaar Daniëlle Spoelman (48) ontdekte de wereld en kwam terug.
“Oldenzaal, waar ik ben geboren en getogen, was voor mij als kind een overzichtelijk wereldje, dat bestond uit familie, school, sport en vriendinnen. We gingen overal zelf op de fiets naartoe en hadden wat dat betreft meer vrijheid dan kinderen tegenwoordig hebben. Toch was het na het VWO de hoogste tijd om mijn vleugels uit te slaan. Ik ging in Delft studeren, woonde op kamers en had een leuke tijd met een fijne vriendenclub. Technische studies bleken het voor mij niet te zijn, de verpleging was dat wel. Na mijn opleiding kreeg ik een baan in een Oostenrijks ziekenhuis.
Voor mijn relatie kwam ik weer naar Nederland en later zijn we met ons gezin naar Zimbabwe verhuisd. In die jaren maakte ik teveel mee om Twente bewust te missen, maar herinneringen aan mijn jeugd en de Twentse natuur maakten me wel weemoedig. Ik kon soms zo verlangen naar het Twentse landschap en de rust. Zo’n dertien jaar geleden kreeg mijn man een baan bij de Universiteit Twente en zo keerde ik terug naar Twente. We wonen prachtig in het Enschedese buitengebied, met zowel natuur als stadsvoorzieningen vlakbij. De verhuizing bood mij de kans te studeren aan de AKI, de Enschedese kunstacademie, en me als kunstenaar verder te ontwikkelen. Enschede heeft veel exposities, een filmhuis, musea, theaters en kunstzinnige evenementen. Ook in de rest van de regio gebeurt van alles op cultureel gebied.
Diepenheim bijvoorbeeld is een klein stadje, maar er wordt veel met kunst gedaan. De kleinschaligheid van Twente is iets wat me als mens en als kunstenaar aanspreekt, want je wordt hier gezien. Het was goed om uit te vliegen en de wereld te ontdekken. Nu ben ik geland en opnieuw geaard in Twente.”