Kim van Rijssen. Noemt haar terugkeer naar Twente “een warm bad”.

“Borne is een heerlijke plek om op te groeien. Een kleine gemeenschap, veel groene natuur en de gezelligheid van familie en vrienden. Ik hoefde er niet weg, maar door een ongeluk liep het anders. Ik verloor een onderbeen en zat een jaar in het medische circuit. Na dat jaar had ik de behoefte om te ontdekken hoe zelfstandig ik was, daarom besloot ik mijn stage van de HBO Analytische Chemie buiten Twente te doen. Vlaardingen was in meerdere opzichten een cultuurschok, wanneer ik kon ging ik naar mijn familie in Borne. De kennismaking met de vader van mijn kinderen bracht me naar Hillegom en later naar Oude Wetering, waar onze drie kinderen zijn geboren. In Oude Wetering voelde ik me thuis, maar ik bleef naar Twente verlangen. Naar het glooiende coulisselandschap en de intense geuren van de Twentse natuur. Naar mijn familie en de mentaliteit van de Tukkers.

In de Randstad zijn de mensen zo met zichzelf bezig en gericht op werk en bezit. Een heel verschil met Twente, waar mensen saamhorig zijn en leven om te leven. Het hunkergevoel werd steeds sterker, tot ik eraan toegaf. We verhuisden naar Borne en dat was echt thuiskomen, vertrouwd, een warm bad. Ik geniet net als vroeger volop van de gezelligheid en de natuur. Vrienden uit het westen van het land laat ik meegenieten. Ik neem ze mee naar landgoed Twickel, de molens van Frans en Bels en andere mooie plekken. Met kinderen gaan we naar de dierentuin in Nordhorn.

Toch heb ik geen spijt van de jaren buiten de regio; ergens anders wonen heeft me verrijkt. Misschien waardeer ik Twente nog meer omdat ik heb ervaren hoe het is om ergens anders te wonen.”